Podręcznik mechaniki pojazdowej: Przyrząd pomiarowy do DKZ

Fot. LUK

Przyrząd pomiarowy do DKZ

Podczas wymiany sprzęgła konieczna jest ocena stanu dwumasowego koła zamachowego. Zużyte, niesprawne DKZ może być przyczyną uszkodzenia nowych, współpracujących z nim części.

Typowe usterki dwumasowych kół zamachowych przedstawione zostały w poprzednim odcinku tego cyklu. Jeśli dokonana na tych zasadach kontrola organoleptyczna nie kwalifikuje całego zespołu do wymiany, pozostaje jeszcze sprawdzić charakterystykę sprężyny łukowej podczas jej ściskania. Taki test można wykonać jedynie przy użyciu specjalnego urządzenia (fot. 1).

DKZ

Ponieważ skrzynia biegów oraz sprzęgło są już w tej fazie pracy zdemontowane, przygotowania do użycia przyrządu pomiarowego rozpoczynają się od wkręcenia odpowiednich trzpieni do dwóch przeciwległych otworów po śrubach mocujących obudowę sprzęgła (fot. 2). Następnie należy osadzić dźwignię pomiarową na trzpieniach mocujących, wycentrować ją i dokręcić nakrętki (fot. 3), a potem unieruchomić DKZ blokadą i odpowiednimi elementami dystansowymi znajdującymi się w zestawie tak, by oba zęby blokady przylegały całkowicie do wieńca zębatego (fot. 4).

Kąt swobodnego obrotu DKZ odpowiada kątowej wartości luzu sprężyn obwodowych pomiędzy masą pierwotną i wtórną, więc opór sprężyn przy obrocie w prawo i w lewo wyznacza oba punkty pomiarowe pozwalające ocenić stopień zużycia kontrolowanego podzespołu. W DKZ z tarczą kontroli tarcia, odczuwalny jest silny opór masy wtórnej podczas obrotu w jedną stronę. Konieczne jest wówczas zwiększenie siły wywieranej na koło, aż do ugięcia sprężyny o kilka milimetrów, a później jej powrót do punktu początkowego.

W celu dokonania pomiaru wartości kątowej luzu trzeba zamocować ramię kątomierza, oprzeć je o wieniec zębaty i zablokować obiema śrubami (fot. 5).

W następnej kolejności obraca się masę wtórną DKZ przeciwnie do ruchu wskazówek zegara aż do pojawienia się wyczuwalnego oporu sprężyny łukowej. Przy DKZ z tarczą kontroli tarcia należy postępować w tym momencie zgodnie ze wspomnianym już wcześniej zaleceniem.

Po łagodnym zwolnieniu dźwigni pomiarowej aż do całkowitego zluzowania sprężyn ustawia się wskazówkę kątomierza w pozycji „0” na jego skali.

Po obróceniu masy wtórnej DKZ zgodnie z ruchem wskazówek zegara, aż do wyczuwalnego oporu sprężyny łukowej (tu też obowiązuje zasada dotycząca modeli z tarczą kontroli tarcia), można odczytać zmierzoną w stopniach wartość kąta swobodnego obrotu (fot. 6). Uzyskany wynik interpretuje się w oparciu o dane wzorcowe dostępne w drukowanych i elektronicznych materiałach instruktażowych LuK, a także na www.repxpert.com i www.schaeffler-aftermarket.com.

DKZ