Dwumasowe koło zamachowe (DKZ)

Fot. LuK

Zakwalifikowanie DKZ do dalszej eksploatacji powinno być poprzedzone jego uważną kontrolą wzrokową. Wyciek smaru, głębokie rysy oraz przebarwienia są często oznaką uszkodzeń wewnętrznych.

Wcześniej mechanik powinien w rozmowie z klientem ustalić następujące informacje:

Jakie są objawy niesprawności?
Kiedy po raz pierwszy wystąpiły?
Czy pojawiają się rzadko, często czy stale?
W jakiej sytuacji ujawnia się usterka (np. przy ruszaniu, przyśpieszaniu, zmianie biegów, przy zimnym silniku albo przy normalnej temperaturze pracy silnika)?
Jaki jest całkowity przebieg oraz przebieg roczny samochodu?
Jakim dodatkowym obciążeniom samochód jest poddawany (holowanie przyczepy, krótkie trasy itp.)?
Czy samochód jest użytkowany jako taksówka, pojazd flotowy, nauka jazdy?
Czy sprzęgło lub skrzynia biegów wymagały naprawy (jeśli tak, to przy jakim przebiegu i z jakimi objawami)?

Ogólne zasady postępowania

Konieczne jest sprawdzenie wskazań modułu rejestrującego usterki, stanu akumulatora, stanu i działania rozrusznika, tuningowej modyfikacji silnika (zastosowanie chipa).

Stan DKZ powinien być kontrolowany przy każdej wymianie sprzęgła. Uszkodzone lub zużyte DKZ może bowiem uszkodzić nowe sprzęgło. Nie wolno montować DKZ uderzonego podczas upadku lub mającego uszkodzone łożysko kulkowe albo ślizgowe, zniekształcony wieniec czujnika obrotów, albo też zwiększone niewyważenie.

Obróbka powierzchni ciernych DKZ jest niedozwolona, gdyż powoduje ich osłabienie.

Prawidłowy montaż

Śruby użyte do montażu muszą mieć wymaganą długość. Zbyt długie będą tarły o masę pierwotną DKZ i uszkodzą łożysko. Należy też sprawdzić prawidłowość umocowania kołków ustalających. Nie wolno ich wciskać lub wyciągać na siłę, bo może to spowodować ich ocieranie o masę pierwotną DKZ.

Do połączenia z wałem korbowym zawsze trzeba używać nowych śrub i przestrzegać zalecanych wartości momentów dokręcania. Odległość między czujnikiem obrotów a jego wieńcem zębatym musi być zgodna z danymi fabrycznymi modelu pojazdu. Wieniec zębaty rozrusznika nie może być uszkodzony lub nieprawidłowo umocowany.

Powierzchnię cierną DKZ należy przeczyścić szmatką zwilżoną rozpuszczalnikiem, ale nie wolno dopuścić, by rozpuszczalnik przeniknął do wnętrza. Do czyszczenia DKZ nie wolno wykorzystywać urządzeń do mycia części, dmuchaw wysokiego ciśnienia, czyszczących urządzeń parowych, sprężonego powietrza lub jakichkolwiek preparatów aerozolowych.

Dopuszczalne usterki

Na pracę elementów sprzęgła nie mają wpływu niewielkie smugi smaru na tylnej części DKZ (od strony silnika) biegnące od kapturków uszczelniających do krawędzi koła zamachowego. Obie masy koła mogą dawać się nieznacznie obracać względem siebie bez samoczynnego powrotu. W poszczególnych typach DKZ osiowy luz między masami może osiągać 2 mm (w niektórych nawet do 6 mm), ale tylko w konstrukcjach z łożyskami ślizgowymi.

Diagnostyka Dwumasowe Koło Zamachowe