Niedomagania systemów klimatyzacyjnych

Fot. Airstal

Diagnostyka niesprawnego układu klimatyzacji nie jest prosta i oczywista nie tylko dla zwykłego użytkownika, lecz także dla wielu profesjonalistów wykonujących obsługę pojazdów w tym zakresie.

Przy badaniu organoleptycznym zauważalne na pewno stają się symptomy związane ze spadkiem skuteczności chłodzenia, znikomym usuwaniem pary osiadającej na przedniej szybie przy niskich temperaturach zewnętrznych, nieprzyjemnym zapachem wydobywającym się z kanałów nawiewowych, bądź też z uciążliwie głośną pracą sprężarki.

Postępujące ubytki czynnika chłodniczego wynikają z naturalnej jego dyfuzji przez ścianki układu, dlatego coroczna kontrola serwisowa jest koniecznością. Równie ważna jest regularna wymiana filtrów przeciwpyłowych, by zapobiec rozwojowi drobnoustrojów i grzybów.

Diagnozowanie warsztatowe

W warsztacie lub serwisie klimatyzacji najprostszą, a zarazem najszybszą metodą rozpoznawania jej usterek jest kontrola ciśnień panujących w układzie za pomocą manometrów oraz temperatur przewodów rozprowadzających czynnik do poszczególnych elementów układu. Przy prawidłowym jego działaniu:

przewód łączący kompresor ze skraplaczem powinien być gorący, czyli mieć temperaturę ok. 60°C przy temperaturze otoczenia 20°C;
przewód pomiędzy skraplaczem a dyszą dławiącą i osuszaczem powinien być ciepły, co oznacza temperaturę ok. 20°C;
przewód pomiędzy zaworem rozprężnym a parownikiem powinien być zimny, co odpowiada temperaturze 1–3°C;
przewód pomiędzy parownikiem a sprężarką powinien być zimny, a jego temperatura nie powinna przekraczać 1–3°C.

Zbyt wysokie lub zbyt niskie ciśnienie w układzie klimatyzacji może spowodować uszkodzenia głównych podzespołów, takich jak sprężarki. Niedobór czynnika zazwyczaj spowodowany jest nieszczelnościami układu, które niezwłocznie należy zlokalizować i usunąć. Główne natomiast przyczyny zwiększonego ciśnienia to: problemy z odbiorem ciepła przez skraplacz, niedrożność lub zanieczyszczenia w instalacji, niepożądane powietrze w układzie, albo też nadmiar czynnika lub oleju. Problemy te pociągają za sobą szereg nieprawidłowości i usterek w całym obiegu, powodują uszkodzenia części wewnętrznych sprężarki, a nawet rozerwanie instalacji, gdy regulator ciśnienia zwany presostatem nie zadziała prawidłowo.

Brak działania sprężarki

Jeśli sprężarka nie rozpoczyna pracy po jej włączeniu, to najczęstszymi przyczynami tej usterki są:

włączenie presostatu niskiego ciśnienia związane z nieodpowiednią ilością czynnika lub uszkodzeniem włącznika ciśnienia;
włączenie presostatu wysokiego ciśnienia związane z nadmierną ilością czynnika lub oleju w układzie;
uszkodzenie cewki zestawu sprzęgłowego sprężarki (należy zmierzyć rezystancję cewki omomierzem i porównać wynik z danymi fabrycznymi);
brak zasilania cewki związany z uszkodzeniem obwodu sterowania.

Konieczność regularnej kontroli

Układ klimatyzacji jest na tyle złożonym systemem, że konieczne jest utrzymywanie go w dobrej kondycji, aby uniknąć wysokich kosztów napraw. Bardzo często wystarczają niewielkie odchylenia od nominalnych wartości poziomu czynnika, oleju, czy choćby temperatury, a na usterkę nie trzeba długo czekać. W dobie downsaizingu producenci samochodów nie pominęli również możliwości "odchudzania" elementów układu klimatyzacji. Sprężarki klimatyzacji wykonane są teraz z bardziej delikatnych komponentów narażonych na większe zużycie, niż miało to miejsce kilka lat temu.

Wnioski nasuwają się same, aby utrzymać układ klimatyzacji w optymalnej kondycji należy go regularnie serwisować. Tylko takie podejście gwarantuje długie i bezproblemowe działanie układu klimatyzacji.