Fot. ZF Services

Wszelkie prace przy tego rodzaju układach kierowniczych należy wykonywać w sterylnych wręcz warunkach, gdyż zanieczyszczenie obiegu hydraulicznego może spowodować jego trwałe uszkodzenie.

Hydrauliczny układ wspomagania kierownicy składa się z pompy napędzanej silnikiem, zbiornika płynu roboczego, zaworu sterującego, siłownika hydraulicznego i powiązanych z nim przewodów: ssącego i ciśnieniowego.

W przypadku wymiany pompy, należy najpierw podnieść pojazd tak, by można było swobodnie poruszać elementami układu kierowniczego. Potem konieczne jest zluzowanie i zdemontowanie paska napędu pompy i odłączenie od niej obu wspomnianych przewodów: ssącego (6) i ciśnieniowego (3). Kolejną operacją jest usunięcie z obiegu płynu hydraulicznego. Dopiero po wykonaniu wszystkich tych czynności można wymontować samą pompę z pojazdu.

Opróżnianie hydraulicznego układu wspomagającego z płynu roboczego odbywa się przez oba przewody odłączone uprzednio od pompy. Ich wolne końce należy w tym celu trzymać nad podstawioną miską zlewową w czasie, gdy druga osoba obraca koło kierownicy 10–15 razy pomiędzy jego skrajnymi pozycjami. W ten sposób płyn powinien zostać wypompowany do końca z hydraulicznego siłownika.

Spuszczony płyn nadaje się już wyłącznie do utylizacji, gdyż w żadnym wypadku nie należy go używać powtórnie. Ta sama zasada odnosi się też do uszczelek w zdemontowanych złączach przewodów.

Szczelne zaślepki króćców chronią wnętrze nowej pompy przed zanieczyszczeniami

Nową pompę przed jej zamontowaniem trzeba napełnić płynem ręcznie. Polega to na wolnym obracaniu jej koła pasowego i równoczesnym wlewaniu przez króciec wlotowy świeżego płynu aż do momentu, gdy zacznie on wypływać ze złączki przewodu ciśnieniowego. Oba te przewody podłącza się do pompy dopiero po jej zamontowaniu w pojeździe. W następnej kolejności montuje się pasek napędowy.

Przepłukiwanie układu hydraulicznego

W tym celu trzeba odłączyć przewód powrotny (2) od zbiornika wyrównawczego (1), a jego koniec umieścić w misce zlewowej, by zlać pozostały w nim płyn. W razie potrzeby można w tej fazie pracy oczyścić zbiornik albo go wymienić. Wymiany wymaga też dodatkowy element filtrujący, jeśli występuje on w danej konstrukcji układu wspomagającego. Potem, po prowizorycznym zatkaniu otworu powrotnego, można przejść do napełniania zbiornika świeżym płynem hydraulicznym, którego należy mieć do dyspozycji przynajmniej o jeden litr więcej niż wynosi nominalna pojemność obiegu.

Schemat hydraulicznego wspomagania kierownicy: 1. zbiornik wyrównawczy, 2. przewód powrotny, 3. przewód ciśnieniowy, 4. siłownik dwustronnego działania, 5. pompa, 6. przewód wlotowy (ssący), 7. zawór sterujący

Dalsze czynności powinny być całkowicie zgodne z instrukcją producenta pojazdu i doprowadzić do uruchomienia silnika pojazdu przy zachowaniu prędkości obrotowej biegu jałowego. Stary płyn będzie wówczas wypływać z odłączonej od zbiornika końcówki przewodu powrotnego. Równocześnie poziom płynu świeżego zacznie w zbiorniku popadać, więc należy go systematycznie uzupełniać. Płukanie można uznać za zakończone, gdy z końcówki przewodu powrotnego popłynie czysty płyn świeży. Wtedy trzeba ten przewód ponownie połączyć ze zbiornikiem wyrównawczym i ostatecznie wyrównać zapas płynu do zalecanego poziomu.

Odpowietrzanie obiegu płynu

Podczas tej operacji silnik pojazdu musi pracować na biegu jałowym, koło kierownicy powinno najpierw pozostawać nieruchome, by można było sprawdzić, czy w zbiorniku wyrównawczym jest odpowiedni zapas płynu. W razie potrzeby należy go uzupełnić.

Następnie powoli i płynnie należy obracać (10–15 razy) zwrotnice (przy uniesionej przedniej osi) z jednego skrajnego położenia w drugie, zwracając przy tym uwagę, by w pozycjach zwrotnych nie pozostawały one dłużej niż pięć sekund. Równocześnie druga osoba powinna obserwować i ewentualnie uzupełniać stan płynu w zbiorniku. Potem wyłącza się silnik i sprawdza, czy w obiegu hydraulicznym nie ma przecieków.

Po około dziesięciu minutach trzeba powtórzyć odpowietrzanie według powyższych zasad. Przed kończącą obsługę próbną jazdą dokonać należy ostatecznego już sprawdzenia poziomu płynu w zbiorniku wyrównawczym i ewentualnych przecieków w całym hydraulicznym obiegu.

Tweet

Redakcja Miesięcznika Branżowego Autonaprawa