Diagnostyka układu klimatyzacji

Fot. Hella

Urządzenie do obsługi klimatyzacji pozwala nie tylko na jej serwisowanie, ale również na diagnozowanie i naprawę, do czego potrzebna będzie podstawowa wiedza o funkcjonowaniu tego układu i poniższe wskazówki.

W praktyce warsztatowej zdarzają się przypadki awarii klimatyzacji różne od popularnych nieszczelności czy uszkodzeń sprężarki. Do diagnozy takich nieoczywistych przypadków przydaje się obserwacja manometrów wskazujących ciśnienia panujące w różnych częściach układu.

Właściwe wskazania

Prawidłowo działająca klimatyzacja daje przede wszystkim nawiew chłodnego powietrza do wnętrza auta. Przy ustawieniu dmuchawy na 3. bieg, temperatura wewnątrz dyszy wylotowej konsoli środkowej auta powinna wynosić od 2 do 8°C.

Podłączenie stacji serwisowej do obiegu chłodniczego

Sama kontrola temperatury powietrza nie wystarczy. W przypadku przeglądu dokonanego w chłodny dzień wynik testu może wyjść poprawny pomimo obniżonej skuteczności układu klimatyzacji. Dlatego należy też skontrolować ciśnienia panujące w przewodach obiegu. Prawidłowe wskazania dla sekcji niskiego ciśnienia powinny mieścić się w przedziale od 1 do 3 barów, a w sekcji wysokociśnieniowej – od 6 do 17, a czasem nawet 25 barów. Należy mieć też na uwadze, że w przypadku układu wyposażonego w sprężarkę o automatycznie regulowanej wydajności strona niskiego ciśnienia winna wskazywać niezmiennie 2 bary.

Jeśli klimatyzacja nie chłodzi

Kiedy mamy do czynienia z układem klimatyzacji, który jest napełniony i szczelny, a powietrze wydostające się z nawiewów jest cieplejsze niż powinno być, to należy na początek sprawdzić kilka najprostszych okoliczności.

W przypadku zbyt wysokiej temperatury powietrza w nawiewach trzeba upewnić się, czy przypadkiem nie jest włączone ogrzewanie wnętrza lub z jakichś powodów nie daje się ono wyłączyć.

Manometry do pomiaru ciśnienia czynnika chłodniczego

Następnym krokiem jest kontrola filtra kabinowego. Jeśli jest on silnie zanieczyszczony, to może zaburzać przepływ powietrza oraz cały tor jego nawiewu, czyli klapki dysz nawiewowych, zawory nagrzewnicy, dmuchawę i parownik. Dodatkowo należy sprawdzić, czy sprawny jest czujnik temperatury i/lub termostat.

Działanie niektórych podzespołów można sprawdzić, kontrolując temperaturę przewodów w układzie. Dla takiej analizy należy uruchomić klimatyzację, ustawić obroty silnika na 2000–2500 i odczekać około minuty. Przewód między sprężarką a skraplaczem (strona tłoczenia) powinien być bardzo gorący, jego odcinek między skraplaczem a zaworem rozprężnym – gorący, zaś część przed sprężarką (strona ssąca sprężarki) musi być zimna.

Pomiar temperatury części układu termometrem diagnostycznym

Na przewodzie przed sprężarką może się skraplać woda, ale nie powinna ona zamarzać. Jeśli zamarza, to prawdopodobnie uszkodzony jest zawór rozprężny. Jeśli zaś wyczujemy różnicę w temperaturze przewodu przed i za filtrem/osuszaczem, to prawdopodobnie jest on niedrożny i należy go wymienić.

W przypadku, gdy nadal niemożliwe jest ustalenie przyczyn nieprawidłowości, warto sprawdzić ciśnienia panujące w układzie podczas jego pracy. Jeśli na przykład wskazania niskiego ciśnienia są zbyt wysokie i jednocześnie wysokie ciśnienie jest wyższe od zalecanego, przyczyną może być przepełnienie instalacji, awaria wentylatora lub zanieczyszczenie skraplacza.

Pomiar temperatury nawiewanego powietrza

Gdy ciśnienia te są właściwe, a mimo to klimatyzacja nie daje pożądanych efektów, to przyczyna może leżeć w zbyt dużej ilości oleju w układzie. Jeśli zaś wskazania manometrów wahają się w okolicach normy lub są czasowo podwyższone, należy sprawdzić, czy nie doszło do uszkodzenia zaworu lub dyszy rozprężnej (w zależności do rozwiązania zastosowanego w danym pojeździe).

Przedstawione w zamieszczonej obok tabeli wskazówki nie wyczerpują wszystkich możliwości. Należy zawsze pamiętać o odpowiedniej temperaturze otoczenia – w ekstremalnie zimne lub gorące dni wskazania manometrów mogą różnić się od przyjętych wartości pomimo sprawnej pracy układu.