Launch, Archiwum

Główny podnośnik najazdowy (czterokolumnowy) z dwoma zintegrowanymi pomocniczymi dźwignikami podprogowymi

Kanały warsztatowe (rewizyjne) stosowane do prac przy samochodowych podwoziach zostały obecnie w większości przypadków zastąpione w warsztatach różnymi konstrukcjami podnośników.

 Ze względów technologicznych i ergonomicznych wyposażenie warsztatowego stanowiska naprawczego lub diagnostycznego w sam tylko podnośnik główny, służący do podnoszenia całych pojazdów, okazuje się często rozwiązaniem niewystarczającym. Do uzyskania pełnej funkcjonalności niezbędne są wówczas różne rodzaje dźwigników pomocniczych.

Do tej grupy urządzeń należą konstrukcje napędzane ręcznie lub mechanicznie, a służące do prostoliniowego przemieszczania w pionie i/lub w poziomie poszczególnych podzespołów i elementów samochodu znajdującego się na podnośniku głównym. Podobne przyrządy znajdują też zastosowanie jako uzupełnienie tradycyjnych stanowisk kanałowych.

Różne konstrukcje takich dodatkowych podnośników wykorzystywane są w małych warsztatach wykonujących bieżące czynności obsługowe, inne w serwisach ogumienia i w stacjach diagnostycznych, a jeszcze inne w warsztatach zajmujących się naprawami głównymi pojazdów. Ich rodzaj uzależniony jest ponadto od specyfiki działalności warsztatu, czyli zakresu wykonywanych usług, a także od możliwości finansowych właściciela usługowej placówki.

Dźwigniki podprogowe

Zaletą wykorzystania podnośnika przy obsłudze pojazdów jest możliwość płynnej regulacji wysokości usytuowania strefy bezpośrednio wykonywanych czynności diagnostyczno-naprawczych, co zapewnia personelowi warsztatu ergonomiczne warunki pracy. Jeśli jednak wyposażeniem stanowiska jest podnośnik główny typu najazdowego (kolumnowy lub nożycowy), potrzebne staje się niekiedy dodatkowe odciążenie zawieszenia i kół. Podobna sytuacja ma miejsce na stanowisku kanałowym, gdzie również konieczne jest w takim wypadku wykorzystanie jednej z dostępnych konstrukcji podnośnika pomocniczego w celu uniesienia jednego koła, jednej osi lub całego pojazdu.

Ostatnią z wymienionych tu możliwości zapewniają dźwigniki podprogowe, umieszczane pomiędzy najazdami podnośnika głównego lub kanału a ramą obsługiwanego pojazdu lub samonośną konstrukcją jego nadwozia.

Mechaniczny dźwignik kanałowy współpracujący z czterokolumnowym podnośnikiem najazdowym

W zależności od konkretnej wersji podnośnika najazdowego wykorzystywane są różne rozwiązania konstrukcyjne podnośników pomocniczych. Jedną z opcji tego typu konstrukcji jest umieszczenie w obu platformach najazdowych dodatkowych podnośników nożycowych (międzyosiowych), unoszących dodatkowo cały pojazd na wysokość do 40–60 cm, umożliwiając tym samym obsługę pojazdu ze zwolnionym zawieszeniem i kołami. Tego typu dodatkowe dźwigniki są wersjami podprogowymi, w których między platformą unoszącą a podwoziem pojazdu stosowane są specjalne podkłady gumowe. Innym rozwiązaniem jest przesuwany między platformami najazdowymi dźwignik osi, pozwalający na dodatkowe uniesienie przedniej lub tylnej osi. Zastosowanie dwóch tego typu podnośników umożliwia oczywiście jednoczesne uniesienie całego pojazdu ponad platformy najazdowe.

Podnośnik kanałowy poruszający się wzdłuż najazdów dźwignika głównego

Obecnie wszystkie stosowane przy obsłudze pojazdów samochodowych konstrukcje podnośników podprogowych ze względu na rodzaj zastosowanej siły unoszącej można podzielić na: ręczne i zmechanizowane. Podnośniki ręczne używane są zwykle do podnoszenia tylko części pojazdu, jednego koła, jednej osi lub jednej strony pojazdu. Podnośniki zmechanizowane służą najczęściej do unoszenia całego pojazdu.

Stosowane przy obsłudze pojazdów ręczne podnośniki podprogowe można podzielić ze względu na konstrukcję ich napędu na:

• śrubowe,
• zębatkowe (dźwigniowo-zapadkowe),
• hydrauliczne,
• pneumatyczne.

Dźwigniki jednopunktowe

Do uniesienia jednego koła lub jednej strony pojazdu na niewielką wysokość stosowane są mobilne podnośniki hydrauliczne typu "żaba". Ręcznie napędzana hydrauliczna pompa tłokowa zwiększa ciśnienie oleju, powodując pionowe unoszenie tłoczyska siłownika i ramienia roboczego unoszącego wybrane części pojazdu.

Zdecydowanie jednak i w tej grupie urządzeń przeważają w praktyce warsztatowej konstrukcje zmechanizowane, wśród których wyróżnić można dźwigniki:

• o napędzie elektrycznym z siłownikami hydraulicznymi lub pneumatycznymi;
• z pionowymi śrubami podnoszącymi, współpracującymi z podestami najazdowymi lub wysięgnikami ramieniowymi;
• ze śrubami o zmiennym ustawieniu, współpracującymi z nożycową konstrukcją nośną.

Do podnośników pomocniczych podobnych do jednopunktowych należy również grupa podnośników płytowych, podprogowych niskiego unoszenia. Od poprzednio opisanych konstrukcji podprogowych różnią się one równoczesnym oddziaływaniem obszernej płyty podporowej na obie strony pojazdu (umożliwiają jego uniesienie na wysokość do około 1 m). Znaczną ich zaletą jest brak konieczności mocowania do podłoża. Umieszczone są bowiem na kółkach umożliwiających wsuwanie ich pod podwozie pojazdu, dzięki czemu możliwe jest usytuowanie stanowiska obsługowego w dowolnej części pomieszczenia warsztatowego.

Podnośniki płytowe występują najczęściej w wersji z napędem pneumatycznym za pomocą siłowników w postaci miecha lub poduszki wykonanej z gumy i wyposażonej w centralnie umieszczony stabilizator teleskopowy. Unoszony pojazd podpierany jest od spodu przez płaską płytę roboczą. Napełnienie miecha sprężonym powietrzem powoduje szybkie uniesienie pojazdu na wystarczającą wysokość, umożliwiającą jednoczesną obsługę wszystkich kół.

Dźwigniki kanałowe

Do grupy podnośników pomocniczych wykorzystywanych w warsztacie samochodowym zaliczyć trzeba również dźwigniki przesuwane na rolkach lub kółkach pomiędzy wewnętrznymi krawędziami najazdów kanału lub podnośnika głównego. Umożliwiają one częściowe uniesienie samochodu, zwykle jego poszczególnych osi, a także montaż i demontaż ciężkich zespołów podwozia.

Osadzane są one zwykle na wózku przemieszczanym wzdłuż najazdów.

Ich przesuw poziomy odbywa się z reguły ręcznie, a siła pionowa wywierana jest za pomocą siłownika (siłowników) hydraulicznych, rzadziej mechanicznych (śrubowych lub zębatkowych).

Podnośniki statywowe

Do warsztatowych dźwigników pomocniczych zaliczają się także tzw. wsporniki statywowe. Umieszczane są one na posadzce stanowiska podnośnika głównego lub na dnie kanału obsługowego. Służą przede wszystkim do podtrzymywania demontowanych zespołów i podzespołów podwozia oraz opuszczania ich na poziom posadzki w celu przetransportowania na inne stanowiska robocze.

Tweet

Andrzej Kowalewski
Prezes zarządu Launch Polska sp. z o.o.