Instrukcja drobnej naprawy

Fot. Spies Hecker

Wizualne efekty uzupełniania niewielkich ubytków w samochodowych powłokach lakierniczych są o wiele lepsze, gdy w pracach naprawczych korzysta się z narzędzia zwanego spektrofotometrem.

Jest to praktyka wciąż jeszcze dość rzadka w polskich lakierniach renowacyjnych, choć tego rodzaju urządzenia, np. ColorDialog marki Spies Hecker, dostępne są na naszym rynku już od dziesięciu lat. Przeszkodą w ich upowszechnieniu są stosunkowo wysokie koszty zakupu, brak umiejętności skutecznego wykorzystywania oraz przyzwyczajenie do tradycyjnych metod doboru koloru i odcieni. Jednak i na tym polu obserwuje się ostatnio pozytywne zmiany, czyli zarówno wzrost ilości eksploatowanych u nas urządzeń, jak też coraz większe zainteresowanie technicznymi szkoleniami poświęconymi pracy ze spektrofotometrem (np. ColorDialog spectro organizowane przez markę Spies Hecker).

Dzięki temu korzyści z fotometrii czerpie coraz więcej rodzimych lakierni, do których trafiają dziś także spektrofotometry nowych generacji o jeszcze większej funkcjonalności, np. oferowany przez markę Spies Hecker ColorDialog Delta-Scan, uzupełnione m.in. kolorowym wyświetlaczem dotykowym.

Zasady użycia spektrofotometru ColorDialog

Najpierw miejsce wykonywanej naprawy i jego okolice należy oczyścić zmywaczem Permaloid(r) Silicone Remover 7010 oraz przeszlifować obszar, na którym będzie dokonywany pomiar kolorymetryczny. Powinien on znajdować się w pobliżu, lecz poza strefą uszkodzenia, ponieważ zarysowania oraz brud mogą wpływać na uzyskiwane wyniki. Z tych też względów pomiaru nie należy przeprowadzać na krawędziach. Wiarygodne ustalenia uzyskuje się, wykonując trzy kolejne pomiary, za każdym razem przy innym kącie przyłożenia przyrządu do powierzchni powłoki.

Pomiary trzeba wykonywać w temperaturze nie niższej niż 15°C i nie wyższej niż 40°C. Badana powierzchnia nie powinna być uprzednio wystawiana na działanie mocnego światła słonecznego. W trakcie pomiaru nie wolno spektrofotometru ColorDialog podłączać do przewodu zasilającego. Dobrze jest wykonać kilka pomiarów koloru przed podłączeniem urządzenia do oprogramowania CRplus w celu wyszukania właściwej receptury.

Naprawa krok po kroku

Na wstępie trzeba dokonać organoleptycznej oceny uszkodzenia (fot. 1), by ustalić rodzaj i zakres niezbędnych prac naprawczych. Jeśli ograniczyć się można wyłącznie do odbudowy ubytków samej powłoki, należy sprawdzić kod jej koloru na tabliczce znamionowej lub w książce serwisowej pojazdu (fot. 2). Kolejną operacją jest pomiar koloru przy użyciu spektrofotometru ColorDialog według uprzednio przedstawionych zasad (fot. 3a i 3b).

W przypadku kolorów z dodatkowym efektem dekoracyjnym trzeba dokonać ich identyfikacji za pomocą wzorców Effect Index, porównywanych z ziarnistością i odcieniem koloru naprawianej powłoki (fot. 4). Najlepiej robić to przy świetle dziennym lub sztucznym o barwie światła dziennego.

Po podłączeniu spektrofotometru ColorDialog do komputera w mieszalni i pobraniu wykonanych pomiarów oprogramowanie kolorystyczne CRplus wyszukuje najbardziej podobne kolory. Aby zawęzić wyniki wyszukiwania, należy podać takie dane dodatkowe, jak: nazwa producenta pojazdu, kod koloru oraz ziarnistość ustalona przy pomocy wzorców Effect Index.

Oprogramowanie CRplus wyświetla zmierzony za pomocą spektrofotometru kolor oraz rekomendowaną recepturę z bazy danych, którą każdorazowo dostosowuje do pobranego odcienia (fot. 5a, 5b i 5c). Ustaloną dla danego pojazdu recepturę można zachować w pamięci programu i wykorzystać podczas kolejnej wizyty klienta. Program oblicza również ilość materiału lakierniczego potrzebną do naprawy w wybranym przez lakiernika procesie.

Podłączenie wagi do programu CRplus ułatwia i przyspiesza proces przygotowania odpowiedniej mieszanki (fot. 6).

Następnie, po odpowiednim ustawieniu pistoletu lakierniczego, wyborze ciśnienia i techniki aplikacji zgodnie z instrukcją techniczną, można przystąpić do natryśnięcia koloru na kartę próbną (fot. 7). Porównanie odcienia oryginalnej powłoki z wynikiem uzyskanym na karcie należy wykonać przy użyciu lampy emitującej światło zbliżone do dziennego.

Właściwą aplikację koloru (fot. 8) przeprowadza się, stosując te same ustawienia pistoletu lakierniczego oraz techniki, jak przy wykonywanej próbie.

Na wypadek, gdyby w przyszłości potrzebna była powtórna naprawa tej samej powłoki, warto uzyskany kolor naprawczy zarchiwizować (fot. 9).

Więcej informacji o profesjonalnym zarządzaniu kolorami, jak również o najbliższych kursach szkoleniowych w tym zakresie można znaleźć na stronie internetowej www.spieshecker.pl.

Opracowanie redakcyjne na podstawie materiałów Spies Hecker