Skuteczność mycia zależy od aktywności użytych preparatów i mechanicznej siły powodującej ścieranie zanieczyszczeń z mytej powierzchni. Czynniki te mogą do pewnego stopnia wzajemnie się zastępować, podobne efekty daje bowiem zarówno zastosowanie agresywnego środka i łagodne ścieranie powierzchni, jak i użycie środków łagodnych w połączeniu z intensywnym tarciem. W praktyce zakres stosowanych metod wyznaczają dwa przypadki skrajne: w pierwszym jedynym środkiem zmiękczającym jest czysta woda, a usu- wanie brudu następuje wyłącznie na skutek mechanicznego działania ścierek, gąbek itp., a także strumieni wody o zwiększonej energii kinetycznej; w drugim pod wpływem środka chemicznego następuje całkowite oddzielenie brudu od mytego podłoża, więc do jego ostatecznego usunięcia wystarcza delikatne spłukiwanie lub zgarnianie czystą, miękką ścierką.

Przy ocenie zalet i wad dostępnych rozwiązań trzeba też jednak uwzględniać fakt, iż większość nowoczesnych lakierów samochodowych jest bardziej odporna na działanie rozluźniających brud detergentów niż na wszelkie narzędzia usuwające go mechanicznie.

Z kolei wydajność mycia uzależniona jest głównie od wielkości powierzchni podlegającej równoczesnej obróbce, co przekłada się na wielkość użytej szczotki lub obszaru natryskiwanego wodą. Wśród współczesnych myjni zmechanizowanych najwyższą wydajnością odznaczają się urządzenia z dużymi szczotkami rotacyjnymi, nieznacznie ustępują im pod tym względem systemy z wysokociśnieniowym natryskiem wielostrumieniowym (tzw. myjnie bezdotykowe), a najmniej wydajne są wielofunkcyjne agregaty pracujące pojedynczym strumieniem kierowanym ręcznie. Istotne znaczenie mają tu również takie czynniki, jak ilość nawarstwionych zanieczyszczeń i wartość sił adhezyjnych wiążących je z podłożem, zależna od ich rodzaju, czasu zalegania i gładkości zanieczyszczonej powierzchni.

Myjnie szczotkowe

Mechaniczne urządzenia z wirującymi szczotkami oprócz wspomnianej już wysokiej wydajności mycia mają i tę zaletę, że stosunkowo łatwo dają się stosować w systemach sterowanych automatycznie, a wówczas odznaczają się też najniższymi kosztami eksploatacji. Automatyza cja dotyczy w tym wypadku zarówno samej technologii mycia, jak i sposobów udostępniania tych urządzeń klientom. Na podstawie sygnałów otrzymywanych zvczujników procesory sterujące dostosowują indywidualnie do kształtów mytego nadwozia rozmieszczenie rotacyjnych szczotek, ich siłę docisku, kolejność pracy ivprędkość obrotową.

Klient sam wybiera rodzaj interesującej go usługi przez wykupienie odpowiedniego żetonu i przy- gotowuje pojazd do mycia, stosując się do automatycznie wydawanych poleceń. Zamiast żetonów wprowadza się coraz częściej rozmaite systemy płatności bezgotówkowych, opartych na kartach chipowych lub magnetycznych, rozszerza się możliwości wyboru rozmaitych programów mycia i usług dodatkowych, a także stosuje się w poszczególnych porach doby zróżnicowane taryfy opłat.

Nowoczesne myjnie samoobsługowe zaopatrywane są w systemy samodiagnozy, których najnowsze rozwiązania same komunikują się w przypadkach awarii z centrum serwisowym na zasadzie „online”, wykorzystując łącza z telefonii stacjonarnej lub sieci bezprzewodowych.

Zaletom tym towarzyszą niestety dość poważne wady. Szczotki wykonywane są co prawda z materiałów miękkich i przez to nieszkodliwych dla twardszych od nich powłok lakierniczych, ale podczas pracy (mimo intensywnego spłukiwania wodą) między mytą powierzchnię a dociskane do niej włosie dostają się cząsteczki mineralnego pyłu o wybitnie ściernym działaniu. Poza tym ten system mycia wiąże się z koniecznością uprzedniego demontażu anten, bagażników, lusterek i wycieraczek szyb. Nie jest też zadowalająco skuteczny w penetrowaniu zagłębień mytych powierzchni.

Ciągłe doskonalenie myjni szczotkowych nie przyniosło wciąż jeszcze optymalnych efektów. Dlatego zakres ich zastosowań ogranicza się coraz wyraźniej do mycia dużych pojazdów użytkowych o rozległych, gładkich powierzchniach, pokrytych powłokami lakierniczymi o zwiększonej odporności na ścieranie. Zróżnicowanie wielkości i kształtów tej grupy pojazdów utrudnia jednak konstruowanie w pełni uniwersalnych urządzeń automatycznych. Dlatego rosnącą popularnością cieszą się tu systemy półautomatyczne, z jedną szczotką rotacyjną kierowaną przez operatora, stosownie do rodzaju mytego pojazdu i zróżnicowania stref zanieczyszczeń poszczególnych partii nadwozia.

Automatyczne myjnie bezdotykowe

Ten rodzaj urządzeń opiera się na dokładnym sterowaniu całego układu wysokociśnieniowych dysz wodnych tworzących odpowiednio ukształtowane bramy natryskowe. Ich rozmieszczenie oraz intensywność natrysku są indywidualnie dostosowywane do kształtów mytego nadwozia za pomocą wielkiej liczby czujników i zdalnie sterowanych urządzeń wykonawczych, według elektronicznych programów. Automatyzacja w myj- niach bezdotykowych stwarza dokładnie takie same możliwości, jak w opisanych uprzednio automatycznych systemach szczotkowych. Sam proces technologiczny jest nieco wolniejszy, ponieważ energii kinetycznej strumieni wodnych nie można dowolnie zwiększać bez ryzyka uszkadzania powłok lakierniczych.

Całkowicie automatyczna myjnia bezdotykowa działa według programu złożonego w swej zasadniczej części z czterech kolejnych etapów:

• wstępnego mycia chemicznego polegającego na zwilżeniu (pod niskim ciśnieniem) całego nadwozia roztworem aktywnej substancji myjącej;
• mycia piankowego, czyli natryskowego pokrycia samochodu spienionym preparatem ułatwiającym odspojenie cząstek brudu od lakierowanego podłoża;
• mycia wysokociśnieniowego, w trakcie którego pianka jest spłukiwana wraz z zanieczyszczeniami, a wysoka energia natrysków zastępuje też ścierne i penetrujące działanie szczotek;
• osobnego cyklu mycia kół z zastosowaniem układu wirujących strumieni natryskiwanych pod bardzo wysokim ciśnieniem.