Fot. KYB

Weryfikacja uszkodzeń amortyzatorów

Diagnostyczne metody badania amortyzatorów i komplet- nych zawieszeń dostarczają wiarygodnych informacji na temat ich stanu technicznego, ale mogą one okazać się nieaktualne już wkrótce po przeprowadzeniu testu.

Stwierdzona na linii diagnostycznej niesprawność amortyzatora jest wystarczającym powodem, by dokonać jego wymiany, a dokładniej – pary amortyzatorów związanych z daną osią. Jednak pozytywny wynik takiej kontroli nie przesądza o tym, że amortyzatory pojazdu będą funkcjonować poprawnie aż do następnego przeglądu. Dlatego oprócz badań na tzw. Shock-testerach lub prowadzonych metodą EUSAMA konieczna jest przy każdym pobycie samochodu w warsztacie dodatkowa kontrola organoleptyczna, pozwalająca stwierdzić ewentualne wycieki, uszkodzenia mechaniczne, nieprawidłowe zamontowanie lub hałaśliwą pracę amortyzatorów. Wystąpienie tego rodzaju objawów w większości wypadków dyskwalifikuje wadliwie działający amortyzator.

Wycieki oleju powodowane są najczęściej uszkodzeniami tłoczyska, a w konsekwencji – jego uszczelniacza i/lub tulei prowadzącej. Uszkodzenia tłoczysk mogą mieć postać łuszczenia się powłoki chromowej, co uwidacznia się obecnością ciemnych plam lub nawet płytkich ubytków na gładkiej chromowanej powierzchni. Wyraźne rysy wzdłużne to skutek nieprawidłowego montażu, a dokładniej: niedozwolonego blokowania tłoczyska kluczem do rur podczas dokręcania nakrętki. Rozległe plamy widoczne tylko po jednej stronie tłoczyska to efekt wadliwego zamontowania całego amortyzatora w pojeździe. Gdy nakrętka tłoczyska dokręcona jest zbyt luźno albo przy montażu pominięto niektóre niezbędne akcesoria, siły nie działają na amortyzator poosiowo, lecz skośnie, co powoduje jednostronne zużycie tłoczyska i jego prowadnicy.

^{Rys.: Typowe uszkodzenia tłoczysk. Od lewej: złuszczanie powłoki chromowej, głębokie rysy wzdłużne, asymetryczne zużycie cierne}

Nieprawidłowy montaż któregokolwiek z końców amortyzatora może być przyczyną jego typowych uszkodzeń mechanicznych, takich jak deformacja obudowy, uszkodzenie tulei, zerwanie (lub nawet urwanie) gwintu tłoczyska, jego zgięcie lub uszkodzenie tulei prowadzącej. Najczęściej popełnianymi błędami montażowymi są: wlewanie jakichkolwiek płynów do obudowy kolumny amortyzatorowej, dokręcanie nakrętki tłoczyska kluczami udarowymi oraz wszelkie odstępstwa od oryginalnych procedur montażowych.

^{Rys.: Zniszczona tuleja prowadząca (z lewej) może w skrajnych wypadkach doprowadzić do zgięcia tłoczyska}

Hałaśliwa praca amortyzatorów, czyli stuki lub skrzypienie dochodzące z ich wnętrza przy próbach maksymalnego ugięcia i odprężenia zawieszeń, mogą występować we wszystkich typach tych podzespołów. Przyczyną jest zwykle nieodpowiedni dobór amortyzatora do konkretnego modelu pojazdu albo poddanie zawieszeń niedopuszczalnym przeróbkom (użycie niekompletnych lub nieoryginalnych akcesoriów montażowych, tuningowe obniżanie zawieszeń bez zmiany typu amortyzatora itp.). Niezgodność skoku tłoka amortyzatora ze skokiem zawieszenia może też w krótkim czasie doprowadzić do pęknięcia pierścienia osadczego na tłoczysku, co z reguły ma liczne konsekwencje wtórne i wiąże się z koniecznością wyeliminowania całej uszkodzonej części z dalszej eksploatacji. Jedynie podczas silnych mrozów hałaśliwa praca amortyzatorów jest zjawiskiem normalnym, gdyż ma swą przyczynę w twardnieniu elementów gumowych. Wysoka jakość produktów marki KYB ogranicza ten problem do minimum.

^{Rys.: Wewnętrzne uszkodzenia amortyzatorów objawiają się zwykle ich hałaśliwą pracą.
Z lewej: pęknięcie pierścienia, z prawej: defekty tłoka i zaworów}

Opracowano na podstawie materiałów KYB

Tweet

Redakcja Miesięcznika Branżowego Autonaprawa