Naprawy elektromechaniczne uchodzą za trudne, więc wiele warsztatów unika ich słusznie, ponieważ wykonane nieprofesjonalnie przynoszą efekty nietrwałe i stają się powodem reklamacji i pretensji klientów.
Prawidłowo wykonane naprawy warsztatowe bywają z kolei nieopłacalne, gdyż z jednej strony stale rosną koszty pracy (i nadal będą rosły), a z drugiej – wolno, lecz systematycznie spadają ceny nowych (lub regenerowanych) alternatorów i rozruszników. Ekonomiczny sens mają zatem głównie kompleksowe regeneracje prowadzone w masowej, przemysłowej skali.
Na przykład w ofercie firmy Cargo – rynkowego lidera w zakresie elementów elektromechanicznych – występują (często jednocześnie) trzy rodzaje gotowych rozruszników i alternatorów: nowe (niekiedy w bardzo atrakcyjnej cenie, nawet poniżej 100 zł), regenerowane produkty o jakości OE i nowe o jakości OE, oznaczane jako "Cargo 5Star". Wybór należy do klienta, któremu jednak trzeba zwykle pomóc w podjęciu optymalnej decyzji.
Diagnostyka
Niesprawny rozrusznik w pojeździe wymaga w pierwszym rzędzie sprawdzenia pod kątem nietypowych zachowań i odgłosów pojawiających się podczas uruchamiania silnika spalinowego. Do wymontowania i naprawy lub wymiany kwalifikują go: zbyt szybka lub wolna praca, charakterystyczny zapach spalenizny z przegrzanych uzwojeń, zgrzyty przy włączaniu albo brak mechanicznej reakcji na elektryczne włączenie. W ostatnim z wymienionych przypadków należy najpierw sprawdzić wyłącznik elektromagnetyczny, a dopiero wtedy, gdy okaże się on sprawny, wymontować całe urządzenie.
Elementy rozrusznika samochodu Mercedes Sprinter
Skontrolować też trzeba stan złącz elektrycznych, aby skorodowane, zaśniedziałe oczyścić, a nadpalone wymienić wraz z przegrzanymi przewodami elektrycznymi. Warto też zwrócić uwagę na obecność uszkodzeń mechanicznych, poprawność poprzedniego montażu, a zwłaszcza na momenty dokręcenia połączeń śrubowych, stabilność zamocowania rozrusznika w jego gnieździe montażowym, a także na zanieczyszczenia w postaci: korozji i wycieków oleju lub smaru plastycznego.
Ważnych informacji dostarczają pomiary poboru prądu oraz spadku napięcia w instalacji po włączeniu rozrusznika. Zbyt duże lub zbyt małe wartości tych parametrów świadczą o usterkach oznaczających konieczność naprawy.
Wymontowanie i zamontowanie Najpierw odłącza się przewód ujemny od akumulatora pojazdu. Potem należy wstępnie oczyścić przeznaczony do wyjęcia podzespół oraz jego złącza elektryczne za pomocą szczotki drucianej z miękkim, miedzianym włosiem. Oczyszczone złącza powinny być niezwłocznie spryskane smarem penetrującym. Kolejne czynności to:
Instalowanie nowego lub naprawionego rozrusznika w samochodzie wymaga:
Rozbiórka i montaż Czynności te przedstawiamy na przykładzie rozrusznika samochodu Mercedes Sprinter. Podzespół wyjęty z pojazdu należy dokładnie oczyścić, korzystając ponownie ze szczotki drucianej z miękkim, miedzianym włosiem, a jego złącza elektryczne spryskać penetrującym środkiem smarnym. Potem, po odłączeniu przewodu prądowego, odkręca się wyłącznik elektromagnetyczny od korpusu rozrusznika. W następnej kolejności trzeba odkręcić oraz wymontować tylną osłonę łożyska ślizgowego, aby usunąć zabezpieczenie sprężyste i wyciągnąć podkładkę dystansową ustalającą pozycję wirnika. Części korpusu, czyli stojan z uzwojeniami, głowica i tylna pokrywa – dają się rozłączyć po wykręceniu spinających je śrub. Od tylnej pokrywy trzeba odkręcić szczotkotrzymacz ze szczotkami komutatora, wirnik wyciągnąć ze stojana i zdjąć z jego wału zespół sprzęgający (tzw. bendiks) wraz z przekładnią planetarną. Rozbiórka zespołu sprzęgającego obejmuje zdemontowanie zabezpieczenia sprzęgła jednokierunkowego i rozmontowanie przekładni planetarnej. W ostatniej fazie naprawy sprawne, pozbawione wad i czyste elementy rozrusznika składa się w odwrotnej kolejności w stosunku do wyżej opisanego procesu demontażu. Należy przy tym pamiętać o naniesieniu smaru stałego na ciernie współpracujące ze sobą części mechaniczne. Ocena stanu części W celu weryfikacji poszczególnych elementów rozrusznika, należy je sprawdzić pod kątem ewentualnych uszkodzeń mechanicznych i korozyjnych (pęknięcia, wyłamania, skrzywienia, zerwane gwinty, owalizacja gniazd łożysk, ubytki spowodowane korozją). Tego rodzaju uszkodzenia kwalifikują element do wymiany. Przy diagnozowaniu korzysta się z metody organoleptycznej, a także z przyrządów takich, jak średnicówka, suwmiarka i czujnik zegarowy. Sprawdzenia wymaga też stan elektromagnesów oraz ich połączeń z korpusem rozrusznika. Osadzony na wirniku komutator nie powinien mieć śladów wypalenia ani zużycia eksploatacyjnego. Jego ewentualna naprawa polega na przetoczeniu bądź (przy znacznym zużyciu) na wymianie i przetoczeniu. Konieczne jest również dokonanie pomiaru czopów wału wirnika i przekładni planetarnej mikromierzem, aby dokładnie określić stopień ich zużycia. To samo dotyczy łożysk ślizgowych mierzonych średnicówką. Spalone uzwojenie wirnika kwalifikuje cały ten element do wymiany lub regeneracji obejmującej ponowne uzwojenie, zamontowanie nowego komutatora oraz precyzyjne wyważenie dynamiczne. Odrębnego sprawdzenia wymagają:
|
|
Uszkodzenia szczotkotrzymacza (przegrzanie, wytopienie) w rozruszniku nadmiernie obciążonym |
|
Uszkodzenie korozyjne sprzęgła jednokierunkowego z powodu jego zawilgocenia |
|
Mechaniczne uszkodzenie uzębienia wewnętrznego przekładni planetarnej |
|
Wypalone złącze elektryczne wyłącznika elektromagnetycznego |
|
Mechaniczne uszkodzenie kopułki włącznika elektromagnetycznego spowodowane przez nieumiejętne odkręcanie przewodu prądowego |
|
Zużyte koło zębate (zębnik) sprzęgła jednokierunkowego |
|
Wypalone złącza szczotkotrzymacza |
Zużyte szczotki |
0 komentarzy dodaj komentarz