Jak unikać błędów lakierniczych? (cz.II)

Fot. Standox

Pęcherzyki rozpuszczalnika

Wpływ staranności przygotowania podłoża, czyli jego wyrównania i oczyszczenia, na jakość wykonanej na nim powłoki lakierniczej jest oczywisty. Nie mniej jednak istotny jest tu przebieg aplikacji materiałów.

Sam sposób posługiwania się lakierniczym sprzętem, a także kolejność etapów tworzenia poszczególnych warstw lakierniczego pokrycia, możemy w tym wypadku pominąć, ponieważ zamieszczone tu informacje skierowane są do profesjonalistów, którzy czynności te mają już opanowane perfekcyjnie. Przy takim założeniu dwa podstawowe czynniki decydują o prawidłowym układaniu warstwy lakieru: jego lepkość i regulacja pistoletu lakierniczego.

Współczesne materiały dostarczane przez producentów i usługowe mieszalnie nie nadają się do bezpośredniego natrysku, gdyż wymagają jeszcze odpowiedniej korekty lepkości przez dodanie rozcieńczalnika. Przy materiałach dwuskładnikowych sprawę tę komplikuje fakt, iż właściwą lepkość uzyskuje się przez równoczesne dodawanie rozpuszczalnika i utwardzacza. Z tym jednak również wykwalifikowany i doświadczony lakiernik radzi sobie bez trudu.

Ewentualne błędy wynikają natomiast ze źle pojętej oszczędności (za mała lepkość lakieru powoduje nadmierne zmniejszenie grubości nakładanej warstwy, a w konsekwencji niedostateczne „krycie”) albo z lekceważenia zależności pomiędzy temperaturą i lepkością lakieru. W wyższych temperaturach lepkość ulega obniżeniu. Wskazania producentów dotyczące rozcieńczania i pomiarów lepkości lakierów, odnoszą się do temperatury 20°C, więc w takich właśnie warunkach powinna się odbywać ich aplikacja. Lakier prawidłowo rozcieńczony staje się w niższej temperaturze po prostu za gęsty (z wszystkimi konsekwencjami tego faktu dla jakości powłoki).

Zakłócenia prawidłowej pracy pistoletu polegają najczęściej na pulsacji natryskiwanego strumienia. Powodem tego może być obluzowanie dyszy głównej lub iglicy, czasem też nadmierne ciśnienie sprężonego powietrza. Z kolei przy zbyt małym ciśnieniu rozkład lakieru w polu natrysku staje się nierównomierny. Podobne jednak efekty mogą być wywołane użyciem zbyt dużej dyszy lub wspomnianą już nadmierną lepkością materiału.

Zanieczyszczenia ograniczające przepustowość dyszy głównej powodują zwykle niedostateczne rozpylenie, czyli aplikację lakieru grubymi kroplami, co utrudnia lub wręcz uniemożliwia uzyskanie regularnej gładkości powłoki. Efektem zanieczyszczenia powietrznych dysz formujących jest z kolei nieregularny kształt pola natrysku i będąca jego następstwem nierównomierność grubości powłoki. Zjawisko to trudno jest zauważyć w trakcie aplikacji, więc należy je eliminować podczas prób poprzedzających nakładanie powłoki. Trzeba też pamiętać, że podobne objawy towarzyszą zbyt wysokiemu ciśnieniu powietrza, użyciu za małej dyszy głównej lub niedostatecznej lepkości lakieru (także z powodu zbyt wysokiej temperatury w kabinie lakierniczej).