Land Rover
Wikipedia
W 1947 roku na piasku wiejskiej, walijskiej plaży czterdziestokilkuletni wówczas Maurice Wilks, dyrektor techniczny Rover Company, starannie nakreślił patykiem sylwetkę samochodu. Rysunkiem tym odpowiedział na pytanie zadane mu przez brata (Spencera – inżyniera pracującego w tej samej firmie): „Czym będziesz jeździł, gdy zużyje się twój obecny jeep?”. Po zakończeniu II wojny światowej na drogach Wielkiej Brytanii te wojskowe, pochodzące z demobilu amerykańskie terenówki były bardzo popularne.
Obaj panowie dostrzegli lukę na rynku i po krótkim namyśle postanowili zbudować brytyjski, wielofunkcyjny pojazd, zdolny do pokonywania bezdroży, a przy tym na tyle uniwersalny, by mógł służyć zarówno mieszczuchom, jak i farmerom w pracach polowych. W prototypie wykorzystali jeszcze podwozie Jeepa, a kierownicę zamontowali centralnie, podobnie jak w traktorze.
Land Rovera Serii I zaprezentowano publicznie w 1948 roku na Salonie Motoryzacyjnym w Amsterdamie. Miał on już własne skrzynkowe podwozie z ocynkowanej stali oraz kierownicę z prawej strony, zgodnie z brytyjską normą. Proste panele nadwozia wykonano ze stopów aluminiowych, łatwo dostępnych z powodu zaprzestania wojennej produkcji samolotów. Dzięki temu uniknęli użycia racjonowanej stali oraz konieczności stosowania skomplikowanych i kosztownych pras. Również jasnozielony kolor nadwozi wynikał z wykorzystania zapasów wojskowej farby.
Auto napędzał przedwojenny czterocylindrowy silnik benzynowy Rovera o pojemności 1,6 l z górnymi zaworami dolotowymi i bocznymi wydechowymi, współpracujący z czterobiegową skrzynią przekładniową i dwubiegową skrzynkę rozdzielczą, zapewniającą stały napęd na cztery koła. Wszechstronność pojazdu zwiększały także przystawki odbioru mocy (PTO), umożliwiające używanie go jako stacjonarnej jednostki napędowej, a wczesne broszury marketingowe często pokazywały różne elementy sprzętu rolniczego przymocowane do pojazdu.
W ciągu następnych kilku lat Land Rover powoli ewoluował. Stały napęd na cztery koła został w 1950 roku zastąpiony systemem, który umożliwiał kierowcom wybór napędu na jedną lub dwie osie. Prostota i solidność Serii I zapewniły jej taką popularność, że Land Rover stał się synonimem brytyjskiego sukcesu. W pierwszym roku produkcji wyprodukowano zaledwie 3048 aut, ale w 1949 r. liczba ta wzrosła do 8000. Do 1976 roku fabrykę opuściło milion samochodów.
W 1958 r. powstała Seria II, następnie Seria IIA w 1961 r. i Seria III w 1971 r. Opcje silników obejmowały już 2,2-litrową benzynę i czterocylindrowe silniki wysokoprężne, a nieco później – benzynową sześciocylindrową jednostkę o pojemności 2,6 l.
Marka wielokrotnie zmieniała właściciela. Najpierw nabyło ją BMW, a później odkupił Ford. Obecnie należy do indyjskiego producenta Tata Motors, który kupił Jaguara i Land Rovera od Forda i utworzył firmę Jaguar Land Rover (JLR). Jak dotąd Tata Motors daje JLR całkowitą wobodę w projektowaniu i opracowywaniu nowych modeli, co okazuje się niezwykle udaną i opłacalną decyzją biznesową. Według oficjalnych danych firma sprzedała w 2013 roku rekordową liczbę 425 006 pojazdów.
Obecnie marka obejmuje kilka modeli: ekskluzywnego Range Rovera, średniej klasy Discovery, podstawowego Freelandera i roboczego Defendera.
Tagi
0 komentarzy dodaj komentarz