febi

Obsługa olejowa współczesnych silników spalinowych jest w znacznym stopniu uwarunkowana aspektem proekologicznym. Dlatego istotnymi czynnikami, które muszą być spełnione podczas jej przeprowadzania, są: 

• interwał określony przebiegiem samochodu, 
• specyfikacja oleju.

Pierwsze kryterium wynika z zaleceń serwisowych opracowanych przez producenta samochodu. Obecnie zauważa się znaczne wydłużenie tego interwału w porównaniu ze starszymi konstrukcjami silników. Normą stały się przebiegi rzędu 30 000 i 40 000 km, które można przełożyć na średni przedział czasu eksploatacji rzędu 1,5÷2 lat.

W praktyce stosowane jest zalecenie przypisane do tak zwanych normalnych warunków eksploatacji, określające górny przedział obsługi olejowej, wyrażony w kilometrach przebiegu. Zazwyczaj producent samochodu sugeruje skrócenie tego interwału nawet o połowę, jeśli pojazd jest często eksploatowany w ciężkich bądź trudnych warunkach. Interpretację warunków eksploatacji przez użytkownika należy oczywiście traktować jako odczucie subiektywne, uwzględniające również aspekt ekonomiczny.

Drugie z kryteriów, decydujące o poprawnie przeprowadzonej obsłudze olejowej, wiąże się bezpośrednio z właściwościami oleju. Jest on czynnikiem roboczym w układzie smarowania silników i musi realizować trzy podstawowe zadania, które odnoszą się do wszystkich rodzajów olejów:

• redukować tarcie pomiędzy współpracującymi częściami,
• odbierać ciepło,
• czyścić magistralę olejową i zapobiegać korozji.

Oleje silnikowe stosowane z uwzględnieniem rodzaju silnika (ZI lub ZS) są produktami, których jakość jest ściśle określona w stosowanych klasyfikacjach oraz musi mieścić się w ich ramach.

Podstawową zasadą, którą zawsze należy mieć na uwadze, jest odpowiedni dobór oleju zgodnie z zaleceniami producenta oraz dokonywanie wymiany z jednoczesną obsługą układu olejenia według zaleceń serwisowych. Dobór oleju silnikowego powinien uwzględniać klasyfikacje jakościowe i lepkościowe. Stosowane są dwie klasyfikacje jakościowe:

• API – klasyfikacja amerykańska – American Petroleum Institute (Amerykański Instytut Naftowy),
• ACEA – klasyfikacja europejska – Association des Constructeurs Européens d‘Automobiles (Europejskie Zrzeszenie Producentów Samochodów).

Klasyfikacja lepkościowa olejów określana jest skrótem SAE J300 (Society of Automotive Engineers). Oznaczenia specyfikacji jakościowych i lepkościowych olejów umieszczane są na etykietach opakowań.

Innym istotnym kryterium właściwego doboru oleju do konkretnych wersji silnikowych jest specyfikacja producenta samochodu, również umieszczana na etykietach opakowań. Specyfikacja występuje jako numer katalogowy w doborze oleju, np. specyfikacji lepkościowej oleju SAE 5W-20 HC E-FO (febi 108350) odpowiadają następujące specyfikacje jakościowe: ACEA A1/B1, C5, API SN i producentów samochodów: Fiat 9.55535-CR1, Ford WSS-M2C945-A, WSS-M2C948-B, Chrysler MS 6395; Jaguar STJLR.03.500.

Stosowanie się do zaleceń obsługi olejowej wynika przede wszystkim ze specyfiki konstrukcji współczesnych silników spalinowych. Olej poza wymienionymi podstawowymi funkcjami wykorzystywany jest do sterowania pracą układu rozrządu.

Dlatego jedną z przyczyn dysfunkcji tego układu jest stary olej lub olej o niewłaściwie dobranej specyfikacji. Starzenie się oleju przekłada się bezpośrednio na przyspieszone zużycie współpracujących ze sobą części w postaci: ograniczenia lub braku funkcji smarnej, antykorozyjnej czy przenoszenia zanieczyszczeń w obrębie magistrali olejowej, powodując zmniejszenie jej przepustowości. Niewłaściwa specyfikacja oleju to przede wszystkim niewłaściwy dobór jego parametrów, głównie lepkości, zmieniającej się zależnie od obciążenia temperaturowego. Lepkość jest jednym z istotnych parametrów podawanych w kartach charakterystyki oleju (https://partsfinder.bilsteingroup.com/)

Tweet

Informacja prasowa